Het kinderatelier van Willebroek (B) nodigde Pierre Mertens uit een tentoonstelling te maken samen met kinderen van het atelier. Willebroek was een bezoedelde gemeente waaruit veel industrie weggetrokken was met armoede van de bevolking tot gevolg.
Met de kinderen maakte hij levensgrote zelfportretten die hij aan een rek hing en met een ventilator wind doorblies. Hij gaf een videocamera aan de kinderen en vroeg hen hun thuis te filmen. Daaruit selecteerde hij stils de hij als stippen op de muur presenteerde.
In de blauw betegelde keuken van het kasteel plaatste hij de gefotografeerde naakte borstkasjes (refererende naar slechte luchtkwaliteit) van de kinderen.
Pierre Mertens refereerde ook naar zijn eigenkindertijd in twee werken. Op een versleten bilboard van de gemeentelijke verkiezingen scheen hij dia’s van zijn eigen jeugd. Tekeningen uit het atelier van volwassenen presenteerde hij met een wat stuntelig zelfportret als 14-15 jarige.
