In dit historische gebouw, waar therapeuten worden opgeleid, stelt Pierre Mertens voor het eerst zijn schilderijen tentoon. De werken bouwen voort op het thema van naakte figuurtjes, waarmee hij tot halverwege de jaren negentig objecten en gebouwen bewerkte. De figuren in zijn schilderijen variëren, maar blijven trouw aan het centrale thema: de spanning tussen de massa en de kwetsbaarheid van het individu.
Het individu is ontdaan van zijn persoonlijkheid en verwijst zo naar de anonieme massa. De hoofden van de figuren lijken op die van termieten, schijnbaar deel van een groter geheel. Zonder haar of oren en met wijd gespreide armen, zoeken zij hun plek in dat geheel.
Binnen dit thema experimenteerde Mertens met diverse stijlen en materialen, waardoor deze tentoonstelling een overzicht biedt van zijn evolutie als schilder.
